دخترکان دانش آموز افغانی را چرا به خاک و خون می کشند ؟ نگاهی به انفجارات اخیر افغانستان/محمدرضا پریشی

"یا از علم آموزی و دانش پژوهی دست کشیده و به ما عابدان جهل و خرافه ، پرستندگان تیغ و طلا و تسبیح می پیوندید یا اینکه ارباً اربا می کنیمتان ، تکه تکه هاتان را به خاک می سپارند اقوامتان  "

این است پیام صریح ، واضح و آشکار بمب گذاران در مدارس و آموزشگاهای جامعه هزاره ی افغانستان که پیروان عاشورا و دلبستگان امام حسینند  .

چرا این انفجارها در قمر در عقرب ها رخ می دهد ؟ چند مدت است که این نامردها زن و بچه ها را دم بیمارستان ها و مدرسه ها ، مساجد و حسینیه ها ،  با بمب و نارنجک ،  درست در آن روزهایی که در نجوم قدیم به قمر در عقرب معروف بود به خاک و خون می کشند .
تا به خدایان اساطیری ، تا به عقرب و شیر و گاو خیالی تو آسمانهای اساطیر کهن ، تا به حکومت صورفلکی اعتبار ببخشند .

تا در ذهن کودک افغانساتی فرو کنند که علم و درس و الفبا کشک ، 
مهم اسطوره های مجازی اند ، قصه هایی بی ریشه و  دروغ .

بازوهای پراگماتیک هالیودند این بمب گذاران ، آنها تئوری می سازند اینها به تصویر می کشند ، آنها نهالهای  مصور را در اذهان مردمان می نشانند  اینها به خون آبیاری می کنند.
 
در آن سو ، هالیود با  فیلم  و سریالهایش می خواهد اسطوره های نفرین شده ی از یاد رفته و اهرام ثلاثه و فراعین ستمگر مدفون در زیر خروارها خاک و آب را به اسم آزادی تخیل ،  هستی ببخشد و معتبر کند و
 از این سو  داعش و بوکو حرام و شاخه های تندرو طالب و  ...   آن مترسکهای سماوات غربی را با خون دخترکان افغانی  آرایش می کنند .
 ‏
یعنی حاکم جهان خدایان و رب النوع های مصر باستان و یونان قدیمند هنوز ، 
یعنی علم و آگاهی و دانش که یادگار  خدای صاحب کتاب است ، هیچ است و پوچ .

یعنی اسلام و شیعه و علم آموزی و پرداخت  زکات علم ، همه و همه در برابر بمب هایی که ما داریم  پشیزی نمی ارزد ، 

یعنی باید بیایید همراه ما زیر علم جهل و نادانی و خرافه پرستی سینه بزنید . باید بیایید و مثل ما مومیایی پرست بشوید و روزهای قمر در عقرب را خانه نشین باشید ، چون نحس است ،  نباید در ایام قمر در عقرب از خانه بیرون روید اگر بروید خونتان پای خودتان ، از  دو سه روزی که  قمر در عقرب است بترسید ...

از دو سه روز شروع می کنند تا بعدا آنرا به کل روزهای سال تعمیم دهند ، و مقصودشان از این جنایت ها همان است که در نوشت آمد و مکرر نمی کنیم . حرف غیرحسابی شان این است که :

کلًّا چه معنی دارد دختربچه  برود به مکتب ؟ که چه بشود ؟

بنشینید و  به خانه داری هایتان بپردازید .
وگرنه ...

یادتان رفته مگر 

به حسین گفتیم نرو  و
 رفت و 
 ‏خونش ریخت پای خودش 
 ‏خودِ بی سر و سپرش.